Gazi Caddesi Şiiri - Emine Adıgüzel

Uzayıp gider Gazi caddesi sonsuzluğa
Bazen kucak açar yalnızlığa
Bazen yatak olur sılasız mahkumlara
El-aziz’in vazgeçilmez tutkusu

Taşır üzerinde binlerce insan
Kimi günahsız
Kimi günahkar
Olur aşık olan gence efkar
Gakkoşumun vazgeçilmez sevdası

Barındırır geçmişinde sevgiyi ve kini
Gezdirir yorgun gönlünde maziyi
Bazen iki aşık ayırır
Bazen buluşturur
El-aziz’in yorgun caddesi

Sarar yeşile hasret olan beton binaları
Yorar kalabalık evine giden yaşlı amcayı
Uçurur üzerinde binlerce garip turnayı
Gakkoşumun duygu yüklü caddesi

Olur cumartesi pazar vatan askerine ana
Yolcuya yoldaş
Sırlıya sırdaş
Kötü kadınlara bazen dost olur
Bazen düşman
El-aziz’in can damarı Gazi caddesi

Ne çirkefler gizlendi üzerinde
Anılar gömüldü uzayıp giden caddeye
Yalnızlığını haykırdı gönüllere
El-aziz’in mahrumiyet caddesi

Yürürsün nereye gittiğini bilmeyerek
Hayallerin kocaman olur Gazi caddesinde
Büyüğünün küçüğünün hep dilinde
Gakkoşumun hayat dolu caddesi