1962 Ardahan Hanak Çayağzı köyü
Alem adam şu bizim gazi abi, güler-güldürür, durur-düşündürür.
Bir gün, oruç ayında tarla biçmeden gelmiş, çok yorgunmuş.
Kendi de oruçlu ve önceki geceden uykusuz, yorgun ve sahursuz.
Bitkin bir halde...
O gün de misafirleri gelir hep beraber teravi namazını kılmaya giderler.
Yatsıyı kılar sıra teraviye gelince yavaş yavaş uyku bastırır.
Göz kapakları kapanmaya başlar, zaten o da arkalarda kılar namazını...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta