*Gazeteyiz Vesselam* Şiiri - Zeynep Şahin

Türkiye’de bir gazete olmayı düşündüm…
Hayal ettim… Nasıl mı?
Bayağı gazete canım…
Yirmi otuz yapraklı, ağaç hamurundan yapılmış, renkli yada renksiz bu hiç önemli değil
Malum ya içinde nasıl haberler yazıldığı bilinen
Spordan tutun da magazine kadar her şeyi olan
Bu arada unutuyordum kuponu da olan bir gazete…
Neye yaramayız ki!
Bu halimizle bile yaramadığımız bir sürü işe;
Efendime söyleyeyim her şeyden önce okunur elden ele dolaşırız,
Bu arada bizi yanımızdan yan gözle,
Arkamızdan tersten de okurlar.
tersten olsun, düzden olsun,
sondan olsun baştan olsun,
sonunda okunup biteriz ve karşımızda kocaman delik açılır,
varsa kuponlarımız çıkarılır.
Sonra da: ya eskiyen arkadaşlarımızın üstüne konur;
Fabrikaya gidene dek komşu oluruz onlarla,
Ya da orada burada sürünüp kalırız.
Sürünmekten kastımı açıklayayım
Bir yerde bir trafik kazası mı oldu
Serilir ölüler yere,örtülür gazeteler üstüne.
Bir adam emekli aylığı için saatlerce kuyrukta beklerken “şehit düşse! ”
Pardon, kalpten gitse yine üstüne örtülürüz.
Bir dükkan kapatılır
Camlara yapıştırılalım ki kapandığı yada boş olduğu anlaşılsın.
Daha başka nelere yararız nelere
Çarşıda pazarda ambalaj kağıdı,
Kışın sobalara odun tutuşturucu,
Cam kurulayıcı, ıslaklık alıcı
Dürücü
Bükücü
İçici
Fıçıcı
Ve çok kışkırtıcı
Gazeteyiz vesselam …!

*** Ayvalık (1998) ***