Gazeller 7 (ölüm) Şiiri - Turgut Akyüz

Ölmek değildir adem,
Yaratılmışız madem,
Adem hiç olmamıştır,
Varolan vardır zaten.

Ölüm adem olsaydı,
Hiç diri çıkar mıydı?
Mevla buyurdu böyle,
Olmasa söyler miydi?

Mevla ki kıldı hayat,
Yarattı ondan vefat,
Ölüm de bir hilkattir,
Vefattan halktir hayat.

Dünya az bir hayattır,
Az biraz menfaattir,
Menfaat ile kasıt,
Huzur azık sıhhattir.

Bu hayat bir oyundur,
Yani dünya kurgudur,
Netice bu hayatın,
İmtihan olduğudur.

Yani doğmak kurgudur,
Büyümek bir kurgudur,
Madem herşey kurguysa,
Ölmek de bir kurgudur.

Kimi ölüm demiştir,
Kimi akış demiştir,
Kimisi de adına,
Değişim söylemiştir.

Doğmak evvel duraktır,
Sonra dünya uğraktır,
Önce çocuk oluruz,
Sonrası büyümektir.

Elân bunu biliriz,
Doğarız ve ölürüz,
Ölmektir gördüğümüz,
Sonrasın göremeyiz.

Tür içinde tür vardır,
Cins içinde cins vardır,
Varlığın çeşidinde,
Nice ayetler vardır.

Tür içinde tür varsa,
Cins içinde cins varsa,
Birey içinde birey,
Gerekiyor var olsa.

Çocuk olursa her kim,
Başkası olur daim,
Büyüdükçe başkası,
Oluyordur da belkim.

Mevla yaratır daim,
Eşya halkiyle kaim,
Vareden değişmez de,
Varlık değişir daim.

Geçmiş halen aklımda,
Ayan beyan fikrimde,
Yani geçip gitmemiş,
Adem değil hatrımda.

Geçmiş geçmemiş ise,
Zihinde ayan ise,
Gelecek de bir yerde,
Bekliyordur gizlice.

O halde zaman nedir,
Sahi mekan nerdedir?
Acep var mı hariçte,
Sadece bende midir?

Elhak mekan bendedir,
Zaman derunumdadır,
Dünüm de yarınım da,
Yalnız bugünümdedir.

Ben varsam herşey vardır,
Herşey varsa ben vardır,
Bugün olduğu için,
Dün vardır yarın vardır.

Cömerttir verir varlık,
Verir almaz karşılık,
Verdiğin geri almaz,
Daim vermektir rablık.

Verdiğin almaz ise,
Her daim halik ise,
Demek varolan herşey,
Yok olamaz öyleyse.

Varolan yok olmuyor,
Mutlak fena bulmuyor,
O halde ölüp giden,
Ebed ölü kalmıyor.

Varlık ki olur Var’dan ,
Yok yoktur hariç Var’dan,
Varolan Var’dan ise,
Ölüm olamaz hardan.

Zira başlangıç O’dur,
Bitiş de ancak O’dur,
Şu halde her yön O’ysa,
Elhâk tek mevcud O’dur.

Doğmazdan nerde idik,
Nerdeydik bilmez idik,
Hayreti gerektirir,
Bilmezken cana geldik.

Bilmezken geldik cana,
Bağlandık bu cihana,
Bağlanırız ölünce,
Gittiğimiz mekana.

Anne karnında iken,
Kaygı nedir bilmezken,
Korkuya düçar olduk,
Kedere de doğarken.

Cennette kaygı yoktur,
Acıkmak korku yoktur,
Hüzün ve keder yoktur,
Pişmanlık sitem yoktur.
Rüeysi ol cennette,
İhanet zulm yoktur.

8 Ekim 2020 / Erzincan