Şâm olup da görse pervâne şem'in âteşin bilmez
Hoş gelir aceb mi o âteşin ızdırâbın bilmez
Ol azâb kim âb-ı hayattır ân be ân pervâneye
Yandıkça yanar o âteşte ammâ hiç kanmak bilmez
Bülbül gitse kûy-ı çemene nağme söylemek içün
Heyhât gül dinler mi o âhları çün mânâsın bilmez
Sabr et ey dil belki o yâr sana bir gün ihsân eder
Dîvâne oldun hüsnünden ammâ o yâr vefâ bilmez
Cem' etse âlimler kim okusa her biri bu şi'rim
Bin yıl iştigâl olsa da mânâ vü mazmûnun bilmez
Yârân onun 'aşkı ile dizdi ömr î bu gazeli
Devâsı yokdur bunun kim Hudâdan gayrısı bilmez
Kayıt Tarihi : 7.7.2017 02:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!