Gazelim Şiiri - Ali Gürlü

Kimi
Anasından ayrılmış yaralı bir ceylan yavrusu dedi...senin için,
Kimiyse,
Dalından kopmuş,yerlerde savrulan, zalım bir rüzgarın peşi sıra
Bir kuru yaprak...
İçinde ne öykülerin saklandığı,
Ne aşkların,ne sevdaların yaşandığı...
Hani,
Suyun toprağa yürüyüp de,kırılgan bir filiz taneciğinin...
Dünyaya merhaba dediği günden.
...Uğruna şiirler söylendi,
Türküler yakıldı,
ve
Kurban edildi bütün bir ömür.
Nice yağmurlar yağdı...Nice rüzgarlar uğul uğul,
Karın gözüne gözüne...ve,
Dünya hep hoş göründü sevgilinin gözüne.
...Zamanın bir diliminde
dilim dilim ettin yürekleri
...Güzeldin.
Söylenen türküler üstüne
Yakılan türküler...
Cayır cayır güzeldin...
.....................................
Sonra,
Sonra ne oldu...?
Aradan aylar,aradan yıllar,aradan yüzyıllar mı geçti...
Dönüp baktığımızda bir arpa boyu yol...
Şimdiyse
Ne yaptılar sana acımasızlar...
Nasıl da yağdılar üstüne
O
Türkü olasıca karlar...Şiir olasıca yağmurlar...
Yaaa...
Kolaymı öyle...
...Pişman ettirirler işte öyle...yağmur olduğuna,kar olduğuna
ve
Seni benden koparmaya çalışan rüzgar olduğuna...
........................................
Gazelim.
Kurumuş gibisin sanki...
Üşüyormusun?
Ağlıyormusun?
İçimde bir yerlerde,
Gönül dedikleri dağlarda,mekanlar ötesi bir yer var...
Hadi gel
Açıl yeniden
Ve...ısın...
AĞLAMA...

(22 şubat 2003-cumartesi)
İstanbul-Acıbadem)

(Sabah saat 07.30 ve dışarda kar yağıyor)