Gazel3 Şiiri - Murat Arıcı

Damla damla biriken sele akıp gidiyor.
Günler aya dönünce yıla bakıp gidiyor.

Servi boylu güzeller arz-ı endâm ederken,
Türap olan gönlümü küle yakıp gidiyor.

Değişmeyen gerçek bu, varsam yarin yanına,
Bana nispet ağyarı kola takıp gidiyor.

Gülistandan getirsem alev renkli gülleri,
Zülfüne değil ama, bele sokup gidiyor.

Bir eline güneşi, diğerine ay versem,
Hiç yüzüme gülmeden yola çıkıp gidiyor.

Bu nasıl bir işve ki anlamadım ben hâlâ;
Yüreğimi yerinden bile söküp gidiyor.

Bulut tutan gözlerim takılıdır boşluğa;
Yağmurunu daima ele döküp gidiyor.

Gizli gizli severmiş o da beni kendince;
Yıllardır gururundan çile çekip gidiyor.

Böyle murat alınmaz bilesin ey sevgili;
Mecnun bile sonunda çöle bıkıp gidiyor.