Yaş yetmiş ferim gitmiş, yıllar geri dönmüyor
Dostlar bir bir gittiler,kimse kapım çalmıyor.
Ab-ı hayat kurudu, göz pınarım akmıyor
Döndüm gazel yaprağa, gonca gülüm açmıyor.
Geçti yıllar su gibi, kadir kıymet bilmedim
Zevk-i sefaya daldım, ölümü düşünmedim.
Ruhumla yüzleşmeye, geç kalmışlığımla içim
Geçte olsa tövbeyi, yalnız ondan istedim.
Kar yağdı saçlarıma, aynaya bakamadım.
Boşa geçti bir ömür, işte şimdi anladım.
Titreyen elim, dilim hiç genç olmadı sanki
En zoruma gideni, ben böyle doğdum sanki
Pörsük yüzüm görenler, buruşuk mendil sanki
“Ömür” suyu çekilmiş, gazel yaprağı sanki.
Kayıt Tarihi : 3.1.2009 20:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!