Gazel Sevgili Şiiri - Adem Ulutaş

Amil oldun şu gönlümü derde eyledin duçar
Dipsiz dehlizler içinde bıraktın beni naçar

Karanlıktan kurtar beni ziya ol yollarıma
Duymaz mı ki imdadımı yar benden neden kaçar

Meşakkatler içindeyim ahımdan yanar cihan
Kavrulan şu yüreğime bir kase su mu saçar

Maşuktan gelen azabı ben lütuftan sayarken
İfşa eder sırımızı gidip yadlara açar

Bitap düşer duygularım us mu kalır başımda
Ahu gözlüm bakışların sinemi delip geçer

Sevda ummanlarına dalıp çıksam ıslanmam
Saadet yağsa göklerden ıstırap beni seçer

Köleliğin makamına ersem yarin yanında
Kıskanırlar bütün kuşlar seven kanatsız uçar

Türlü libaslar giydirsem ipeklere bezesem
Mutluluğunu belletmez ne sever ne vazgeçer

Sevmeye talip olanlar sevilmese ne çıkar
Sevdiğinin ellerinden bal der aguyu içer

Adem sana küser mi hiç kederlenme gül derim
Gerçek aşık olanların sinin de güller açar