Mevsîm-i hazan, kalp yine sermest-i muhabbet;
Âfâkıma rüzgâr olarak esti muhabbet.
Vurmuştu saat gâlibiyet vaktini hissin,
Efsûnuna gark etti hemen dest-i muhabbet.
Düşler beyaz atlarla hücum etti leyâle;
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta