Gazel II Şiiri - Sıtkı Nazik

Nâz ile bir kerre baktın sînemi yaktın gönül
Sonra beni per perîşân hâlde bıraktın gönül

Geh lütuf geh kahır ile eyledin mu’âmele
Bazen oldukça yakındın bazen ıraktın gönül

Aşkın âteşiyle döndürdün bu şehri bir çöle
Bir dem oldun okyanus ki bir dem ırmaktın gönül

Seyr ü seferin nereye belli değil revişin
Bir diyârdan özge bir diyâra mı aktın gönül

Yoktu mâdem bana meylin niçin işve eyledin
Başkalarından ziyâde Sıdkı’ya baktın gönül