Gazel-i Nâlân Şiiri - Hüseyin Turhal

Gönül bülbül gibi güle âşık, nâlân ağlar durur,
Hicrân odu yakar cismimi, cânân ağlar durur.

Devr-i felek bana gülmedi, her dem keder verdi,
Zulmüne dayanamaz oldu bu, devrân ağlar durur.

Yârimden ayrıyım, bende ne sabır ne tahammül var,
Gözümden akan yaşlar coşar, ummân ağlar durur.

Vuslat bağında bir gül bitse, dermeye mecalim yok,
Bülbül figân eder, servi boylu fidân ağlar durur.

Âhım göklere erişti, çarh-ı felek titreşir,
Bu derd-i aşka sabretmez, nâgâhân ağlar durur.

Gözüm yolda kaldı, gelmez oldu o güzel yüz,
Yanar yüreğim, ateşimden kül olan harman ağlar durur.

TURHAL der ki: Bu derdin dermanı yâr elinde,
Dermanı bulunmaz ise, âlemde insân ağlar durur.