Gazel-i Ahmer Şiiri - Hüseyin Turhal

Gördüm o yâri, yandı cânım, oldu her yerim kızıl,
Aşkın ateşidir bu, sînede kor rengi sızıl.

Kirpiği ok, kaşı kemân, al dudaktan söz akar,
Kalbime saplanır her an, bağrımda kan, gözde nazıl.

Yârin giydiği libâs, bir de yüzündeki o nûr,
Sanki bir gül bahçesi, rengi de al, bülbül ezil.

Ne yapsam bu sevdayı, bilmem ki çâresi nedir,
Derdime derman ararken, dert de bir hoş, derdim çözül.

Âşık olana haramdır gayrı dünya lezzeti,
Cemâlini görmeyince, ruhumda her şey bir kazıl.

Hicrânın gecesinde, uykum firâr eyledi benden,
Güneş doğsa ne çıkar, kalbimde sensiz bir yazıl.

Ey Âşık TURHAL, yeter, sabret bu aşkın nârına,
Mecnûn'a döndün işte, dertlerinle sen de kızıl.