Fena olmak er işi ey dide-i şems-i can
Sen ki, ruh-u hayata ermeye ramak kaldı
Bak bu gözler hûn oldu, büryan oldu bu yürek
Bedenim ki bir gazel hem yalnız saba kaldı
Niçun ol mah-ı çehre giryan eder la yecuz
Elvan-ı seb’a olsan gözler ki âmâ kaldı
Ol kitab-ı kainat tesbih eder Zülcelâl
Bu ins-ü cân muannid ki yekta ceza kaldı.
Ağustos 1994, Malatya
Mehmet Ekici (taha)Kayıt Tarihi : 8.9.2005 19:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!