Gazel Hece Vezni İle Şiiri - Alper Eşgi

Çöllerde avare gezen Mecnun gibi sevdim seni
Ki bir dilber-i ra’nanın gamzesinde gördüm seni

Maksuduna ermek isteyen bülbül gibiydi halim
Bülbülleri öldüren şehbaz misali süzdüm seni

mevc-i derya-yı aşkım,kalbinin sahiline vuran
Sahilinden geri çevirdin düşlerde öptüm seni

Ehl-i aşk içinde senin yüzünden suçlu bulundum
Ey canan alakadar etmez ki benim cürmüm seni

Medhuş oldum güzelliğinden,düşürdün beni zara
Kanlı sirişklerimin içinde taşır fülküm seni

Leyl-i tarab gününde nurefşan kişi sen olursun
Lü’lü-i şehvar elimde,mutlu eder mülküm seni

Dil şehrinin her kuşe başında bir derban bulunur
Hep kaşanelerde izmar eder benim ömrüm seni

Cümle gazelin muhatabısın benim nazarımda
Ey ruh-ı revanım celb edecek benim mürgüm seni

Nedim-i saniyem ben hep seni meth eylerim canan
Yalnız alper değil öven,över cümle merdüm seni