Gazel / Düşer Şiiri - Şerife Gündogdu

Zâr-dadır her dem gönül, derd-i aşka yandıkça,
Elemlerle doluyum, yâr sîneme har düşer.
Öyle bir mekândır ki! bu âlemden içeri,
Lâl olurken tûti- dil göze hakk Didâr düşer.

Dolaşırken gülzâr da, figân eder ah bülbül,
Merhem olmaz derdine, ne lâle ne de sümbül,
Böyle gelmiş gidiyor böyledir her dem usûl,
Mâşûk cilve dedir hep âşıka efkâr düşer.

Rayihâsın yayarken, nazlı gül bülbül için,
Neden bilmez derdini o gül bülbül'ün niçin,
İnlerken feryât figân yine bülbül gül için,
Gonca gonca açar gül bülbüle ah zâr düşer.

Şerifeyim ol gülzâr Gül'ün râyihasıyla,
Meftûn olur her lâhza gülünün sevdâsıyla,
Sevgilinin elinden içene rızasıyla,
Pür nûr olan gönüle elbetteki yâr düşer.