Ey sevgili, etme zulüm, ömrümden zaman gidiyor.
Nâr-ı âşkınla yanarken, canımdan ah can gidiyor
Bî çâreyim, gel gör beni, yâr serteser oldum harap,
Şol Mecnun'un adı çıkmış, adıma fermân gidiyor.
Aşkının nârında yanmak, bil ki hoş geliyor sana,
Ne ki! Ferhat dağı delmiş yâr içimden kan gidiyor.
Kalmadı sabr-ı kararım, her yerde seni ararım,
Görmez misin târumârım
bazen su-i zân gidiyor.
Bir yâre açtın sîneme, marifet mi? bu sevgili,
Bir mucize göster bana yoluna bir can gidiyor.
Aşkınla yanan gönlümü lâl eyledim ben dilimi,
Bir nazar kıl gör halimi dizimden derman gidiyor.
Bulamadım ben bir-çâre derdimi ayân ederek,
Kalmadı neşeden eser bütün heyecân gidiyor.
Ey benim canım canânım, sensiz dünya zindan bana,
Âteş-i hicrânla herdem gönlüm perişan gidiyor.
Şerifeyim geçti zaman, ecel gelir vermez aman,
Çare kıl ey yüce Rahman, canımdan ah can gidiyor.
Şerife Gündoğdu
10.10.2021
Kayıt Tarihi : 28.2.2024 23:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!