Gazel Şiiri - Süleyman Karacabey

GAZEL

Gördüm yine canân’ı cemâli parlıyordu
Savurdu deli rüzgar saçlar yüz’e döküldü.

Alıp aklım başımdan beni divane etti
Ruhumda saklı gizler yandı töz’e* döküldü

Rûşen ettim sevdâmı beyan ettim âleme
Gül ruhsârında haya ceylân göz’e döküldü.

Nicedir bekledim yâr hep vuslatın gözledim
Derde derman sayarken keder öz’e döküldü.

Sevdan uğruna aktı gözümden yaş çağladı
Mısralar çiseledi dilden söz’e döküldü.

Firkatin acısıyla figân eylerken gönül
Bağrımı yakan ateş candan köz’e döküldü.

Hicranın yaktı beni eleme yâr eyledi
Mecnûn oldum yoluna derdim iz’e döküldü.

Aşkın bin yıllık yüküm taşıdım yüksünmeden
Bizâr etti bî-vefân derman diz’e döküldü.

Karşılığın bulmayan sevdalar toy vermezmiş
Bu sevda ağacından suslar biz’e döküldü.

Kolay sanma sevdâyı daim cefâ çekmektir
Yokuşunda terledim derman düz’e döküldü.

Azabî'm; rüya gördün sevdâ gölüne daldın
Nasip değilmiş sana ahir güz’e döküldü.

03/03/2009 Süleyman KARACABEY

*Töz:Cevher