Gazel-7 Şiiri - Urfalı Şair Abdi

Rahat yüzü görmez dokunan kalb-i hazine
Bâis nedir ey ruh-ı revan çin-i cebine

Gelseydin eğer külbe-i ahzâna çekeydim
Hâk-i kademin sürme gibi ayn-ı yakine

Kan almak için neşter-i müjgânını urma
Tâ can evine uğradı bak cerh-i metine

Gülzâr-ı melâhatte biten gonca yanağın
Benzer gül-i nev şüküfte-i Firdevs yerine

İncitme sakın ABDİ-i dil hasteyi şâd et
Rahmeyle yeter eylediğim âh ü enine

mefûlü mefailü mefâîlü feûlün

Urfalı Şair Abdi

1.Üzgün bir kalbe dokunan rahat yüzü görmez.
(Öy¬leyse) Ey salınan ruhum (sevgilim) alnına döktüğün o
saç¬ların anlamı nedir?

2. Eğer acılarımın sığınağına gelseydin,
ayağının top¬rağını gözüme sürme gibi çekerdim.

3. (Vücuduma) kan almak için kirpiklerinin neşterini vurma,
bu zorlu yara ta yüreğime geldi dayandı.

4. Güzellik bahçesinde yetişen gonca yanağın,
Cen¬net'in yeni yetişmiş gülü yerine geçer.

5. Gönlü hasta ABDİ'yi incitme, sevindir,
ettiğim ah ve inlemelere artık acı.