Ol mah durur karşımda arz-ı endam ederek
Nuru vurur pûr suya aks u raks ederek
Misba oldu ab-ı arz senin ışığından
Ab bile ah ü zar aşkından el aman ederek
Çoştu ol bîrenk dalgalandı heyecan ile
Dedi ki mahv u mest oldum imdat ederek
Dedim ki aynı haldeyim ey ruh-i vücud
Dememle işbu sözü duruldu indi selam ederek
Ne mah imişsin ey aşık-ı subh maşuk-i gece
Şu huy-i halimi çoşturdun seyrettim hayret ederek
Yalnız ol ab değildi aşk ile çoşan
Nur-i cemal-i mah çarptı beni herc ü merc ederek
Fikrî efkarlandı ol müthiş akisinden
Yansa ne olur ki bu dem susmalı tahammül ederek
Kayıt Tarihi : 15.2.2006 23:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirin hikayesi aslında ilginç sayılabilir: Bir gün arabada seyir halindeyken camdan dışarı yukarıya baktım. Çok şahane bir gecede, muhteşem bir ay beni izliyordu. İşte orada ilk dize aklıma düştü, bir anda, ilham yoluyla. O ilk dize kapısını açtı bu gazelin, sonra zaten diğerleri sırası geldikçe girdiler o gönül kapısından içeri.
TÜM YORUMLAR (1)