Gazel-40 Şiiri - Urfalı Şair Abdi

Bî-tekellüf gül yüzün gülşende yârin görmüşüz
Gerden-i simînde zülf-i müşk-bârın görmüşüz

Parlayıp ufk-ı emelden kevkeb-i ikbâlimiz
Fecr-i sâdıkta şuâ-yı tâb-dârın görmüşüz

Âşıkaanı hüsnüne meftûn eden meh-rûların
Meclis-i ülfette naz ü şümârın görmüşüz

Metheder uşşâka bâğı bülbülân-ı hoş-nevâ
Biz o bğın andelib-i nağme-dârın görmüşüz

Nevbahâr-ı hüsnüne mağrûr olan dilberlerin
İnkılâb-ı dehr ile ABDİ ayârın görmüşüz

fâîlâtün fâîlâtün fâîlâtün fâîlün

Urfalı Şair Abdi

1. Sevgilinin gül yüzünü, gümüş gerdanındaki misk kokan
saçlarını gül bahçesinde teklifsiz. (örtüsüz) görmüşüz.

2. Sanki emel ufkundan bahtımızın yıldızı doğdu,
sanki gün doğuşunda güneşin ilk ışıklarını gördük.

3. Âşıkları güzelliklerine tutuşturan ay yüzlülerin
dostluk, meclisinde naz ve cilvelerini görmüşüz.

4. Güzel sesli bülbüller bağın güzelliklerini âşıklara anlatır, över,
biz o bağın nağme yapan bülbüllerini de tanırız(görmüşüz) .

5, Güzelliğinin baharına güvenen güzellerin, zamanı ge¬ince
ABDİ ne hallere düştüklerini (de) görmüşüz..