Gazel 4 Şiiri - Timur İlikan

Sevilmişsin yürekten, en derinden;
Derilmişsin bahârın güllerinden.

Som altından güneş doğmuş, ufuktan;
Hiç iz kalmaz bugün, güz yellerinden.

Kederler gamla batmış, akşamüstü;
İçer sevdâyı gönlüm, ellerinden.

Senin sevdanla her yandan sarılmış
Bu kalbim, kurtulur, engellerinden.

Her an, her gün senin sevginle bağrım;
Nasiplenmiş bu sevdâ sellerinden.

Şafak renginde coşkun rûhum aşka
Özenmiş yâr, bahar bülbüllerinden.

Yürekten yükselen şen nağmelerle;
Çalar her dem gönül, aşk tellerinden.

Bulutlardan dökülmüş sevgilerle;
Dolup taşmış yürek, dörtbir yerinden.

Dudaklar sevgilim, iştahla, şevkle
Tadar sevdâyı aşkın göllerinden.

Yemîn olsun ki cânânım, bu ehli
Gönül bıkmaz katiyyen dilberinden.

Vezni: Mefâ'îlün Mefâ'îlün fe'ûlün