Şeyda bülbül gibi güle döneriz;
Güllerin aşkıyla küle döneriz.
Savruldukça her dem ordan oraya,
Bahar mevsiminde yele döneriz.
Farkında olmadan uzaklaşınca,
Vuslat ümidiyle yola döneriz.
Menzile varıp da bulmazsak gülü,
Biçare gönülle dala döneriz.
Yürek olur yine bir yangın yeri;
Akan gözyaşıyla sele döneriz.
Nihayet tükenir onca mesafe;
Bir buse uğruna ele döneriz.
Canana birazcık yaklaşmak için,
Zülfüne tutunup tele döneriz.
Bütün çiçekleri gezeriz ama;
Yârin dudağında bala döneriz.
Eğer eremezsek bir de murada;
Teneşir üstünden sala döneriz.
Kayıt Tarihi : 11.2.2009 21:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Murat Arıcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/11/gazel-4-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!