Gazel 4 Şiiri - Mehmet Ulaş

Şâd olsa gönül vasl ile âşık mı olurdum
Zâr olmasa dil, aşkına lâyık mı olurdum

Sen belde-yi hüsnün gülü, ben bülbül-i şeydâ
Ger olmasa, destâna muvâfık mı olurdum

Azrâ diye övseydi seni Hazret-i Yezdan
Ben kul yine Mecnûn mu Vâmık mı olurdum

Dil hüzne müsâit, geceler âha... Değilse
Bünyân-ı muhabbette de hâzık mı olurdum

Yandırsa firâkın bütün uşşâk-ı cihânı
Mağrib mi olurdum ya da maşrık mı olurdum

Sen hançer-i müjgânını hiç vurmasan öyle
Ya'kûb ile mâtemde müsâbık mı olurdum

Ey hâce ger inkâr ede yâr aşkını dîlim
Kâfir mi olurdum ya münâfık mı olurdum

Hayret ile hâmûş iken âlem ona Meftûn
Yazmaz isem eş'ârımı sâdık mı olurdum