Gazel-37 Şiiri - Urfalı Şair Abdi

Hüsnûn ey şanlı güzel âfet-i devran oluyor
Her gören nergis-i çeşmin sana hayran oluyor

Seni terkeyleyemem der-zeban ey gonce dehen
Eseri mihr ü vefâsında nümâyan oluyor

Hasta-i aşkım etibbâda ilâcım yoktur
Şerbet-i şehd-i lebin derdime derman oluyor

Nim nigâhın câna minnettir efendim amma
İltifâtın bana ihsân-ı firâvan oluyor

İhtiyârımla değildir beni ta'netme sakın
Nideyim ABDİ gönül mâil-i hûban oluyor

fâîlâtün fâîlâtün fâîlâtün fâîlün

Urfalı Şair Abdi

I. Ey şanlı güzel (senin) güzelliğinin bu zamanda eşi yoktur.
Her baygın bakışını gören sana hayran oluyor.

2. Ey gonca ağızlı, seni hiç bir zaman dilimden düşüremem. (İnsanın) eseri (veya kişiliği) sevgi ve bağlılığında belli oluyor.

3. Aşk hastasıyım, doktorlar ilacımı bilmiyorlar.
Duda¬ğının bal şerbeti derdime derman oluyor.

4. Bir yan bakışın bile canıma minnettir ama
iltifatın bana aşırı bir bağış oluyor.

5. ABDİ, elimde olmadığı için beni ayıplama,
ne yapayım gönül güzelleri seviyor,