Gazel ( 2 ) Şiiri - Enver Akbarut

çok isterdim
dudaklarımdan öperek
beni vaftiz etmeni
öğretmen kız
kime ne sinagok a gitmişsem
müslümanım elhamdülillah
hem pembe cübbesi
kel başı ile oturan rahip
yakınım olur
essah ki Asbuzulu
siması bana benzer

şimdi ben dilsiz bir şarkıyım
her dil de ırlanırım
dinler sağırlar
körler tempo tutar
bu bahçeler benim
herkes yesin diye
bu ırmaklarda benim
içebilirsiniz
özümde ben
yeryüzündeki herşeyden
bir pay almak isterim
yeryüzü ölünce
size miras bırakmak adına

ah öğretmen kız
ay , hay ,gülüyorsun
delimiyim ben
hiç dedim mi
bu yağmur benim
bu güneş bu martı benim
senin gibi muradıma eş

atları çok severim
gazeller gibi
ırmağa indiğinde
haydi sen türkü yak sevabına
bende beni