Ey cefâ pişe-i gam cevr ile nâlân olasın
Göreyim hAk-i mezellette perişân olasın
Ola âhımIa hazan-dide bahar-ı hüsnün
Akibet eylediğin cevre peşîmân olasın
Yıkıla bâd-ı rekaabetle binâ-yı emelin
Kalasın mastaba-i ye'sde giryan olasın
Seni de eyleye bir gözleri âhû teshir
Yanasın âteş-i firkat ile büryan olasın
Etmedin ABDİ-i nâçizi safâ-yâb-ı sürûr
Dilerim sen de esir-i gam-ı hicran olasın
fâîlatün fâîltün fâîlatün feilün
Urfalı Şair Abdi
I. Ey sıkıntı, acı balyozuyla eziyet çekerek inleyesin,
al¬çaklık toprağına düşerek perişan olduğunu göreyim.
2. Beddualanmla güzelliğinin bahan, sonbaharın hışmı¬na uğraya,
sonunda sen de yaptıklarına pişman olasın.
3. Rekabet rüzgârıyla emelinin binası yıkıla,
ümitsizlik peykesinde kalasın ve ağlayasın.
4. Seni de bir ceylan gözlü büyüleye de ayrılık ateşine yanıp,
kebap olasın.
5. Çaresiz ABDİ'ye sevincin lezzetini tattırmadın,
dile¬rim sen de ayrılık acısına esir olasın.
Kayıt Tarihi : 10.6.2007 10:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!