Fâ ’i lâ tün / fâ ’i lâ tün / fâ ’i lâ tün / fâ’ilün
─ . ─ ─ / ─ . ─ ─ / ─ . ─ ─ / ─ . ─
Sen bilirsin / çok ezelden / ben yürekten / vurgunum
Coştu gönlüm / bir zamanlar / şimdi artık / durgunum
Düşmüyordun / hiç dilimden / Mecnunundum / ben senin
Belki artık / sen unuttun / ben tükendim / yorgunum
Mektubundan / bir de resmin / çıktı yıllar / önceden
Bende kalmış / en güzel şey /gayri senden / sürgünüm
Söz verirken / sen demiştin / “ayrılık yok / sevgilim”
“Gel” dedim sen /gelmedin yâr / ben de bundan /dargınım
Bir yazın var / bir de imzan /resme baktım /ağladım
Kimse bilmez / hep bu yüzden /gözlerim yaş / mahzunum
Bindebir’den / çok uzaksın / duymuyorsun / neyleyim
Gözlerinden / sözlerinden / nazlarından / yoksunum
10.09.2017
Ozan Bindebir
Kayıt Tarihi : 10.9.2017 15:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!