Gazel Şiiri - Barış Taştan

Olsa istidad ile olurdu gül yar bize
Hem nice sahra bile belki de gülzar bize

Aşığın çapı mühim Leyl ile uğraşında
Kays’a bol gelen gömlek birkaç beden dar bize

Görülmez hünerimiz gerçi aşk kumarında
Üstüne çapsız denir, gelmeyince zar, bize

Göz koymadık dü-şeşe selvi boyludan yana
Hiç değilse yılda bir gelseydi dü-çar bize

Pazarı hoş kelamın o kadar kesat mı ki
Onca sohbet eyledik kalmadı hiç kar bize

Meyl etmeyiz abaya zaten bit pazarında
Gül kokulu Nebi’nin ol bürdesi var bize

Nerde dillere destan güzel huyu güzelin
Rakibe şefkat eder, nedendir, gaddar bize

Olmalı oysa erin bezi aşk tarağında
Bez ki atlastan olma değilse zarar bize

Tutulmamış yeminin fetvası olur, lakin
Ahdini bozan dilber, kim demiş, yarar bize

Doğru, biz aşk ehlinin olmaz ki hiç sefası
Nazını geçtik yarin, busesi efkar bize

Berduşa al gül düşer zemheri ayazında
Vermez Elest’ten beri bir çöpü bahar bize

Şikara salsak bile kurt heybetli tazıyı
Gider, o ahu diye kirpiyi tapar bize

Kor ateşi Nemrud’un yakmazken İbrahim’i
Nedense, hara döner kış gününde kar bize

Yeniden hükmü olsa, kim bilir, bu cefayı
Çektirmez şefkatinden Moskov’daki Çar bize

İşte, çarkından kıyak olmaz barışa dair
Neylersin, şol feleğin kini bu kadar bize