Dilşikarım! Sen esir ettin dil-i nâşâdımı,
Şîvekârım! Levha-i hüsnün gönül sayyadı mı?
Düştüğüm günden beri gafletle hüsnün damına,
Eyledin eflâke i’lâ âhımı, feryadımı!
Hançer-i hicrinle cânâ sinemi çâk eyledin!
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir