Sebep yok infiâle neyledim cânâne bilmem ki
Niçin yaktı vücûdum âteş-i hicrâna bilmem ki
Dil-i uşşakı rencide eder elbette bu halet
Vefasızlık neden ârız olur insana bilmem ki
Helâk etti beni ol yâr cefa vü cevr ü mihnetle
Acep kim arzede hâlim şeh-i hûbana bilmem ki
Şikâyet eylemem nâr-ı ciğer-sûz-ı muhabbetten
Tenimde rûhudur güya anı bigâne bilmem ki
Gelir insafa ABDİ görse kâfir cism-i bitâbım
O şûh-ı bi-vefâ gelmez niçin insâfa bilmem ki
mefâîlün mefâîlün mefâîlün mefâîlün
Urfalı Şair Abdi
1. Öfkelenmesine neden yok, sevgiliye ben ne yaptım?
Vücudumu ayrılık ateşine niçin yaktı? Bilmem.
2. Bu hal âşıkların gönüllerini elbette incitir.
Vefasızlık insanın niçin bir özelliğidir, bilmem.
3. O yar beni eziyet ve sıkıntıyla yok kıldı,
(şimdi) o güzeller şahına halimi kim anlatsın bilmiyorum.
4. Aşkın ciğer yakan ateşinden (artık) şikâyetçi deği¬lim.
Artık onunla can ve ten gibiyiz. Onu yabancı görmüyo¬rum.
5. (Ey) ABDİ, kâfir (bile) halsiz vücudumu görünce in¬safa gelir.
O vefasız, işveli güzel niçin insafa gelmez, bilemem.
Kayıt Tarihi : 10.6.2007 10:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!