Gazel (1) Şiiri - Erdal Ceyhan

Dünyaya geldik gidiyoruz övünsün garip anamız
Derde derman olsun istedik yaramadı çabamız.

Güller bülbüllerle uğraştık, yazdık yıllar yılı nafile
Ömrümüzü adadık o selviye yandı gitti abamız.

Herkes anladı bizi de, yarin benzi hala soluk
Türlü dertlere düştük tutup attı bizi kendi obamız.

Dövündük,yalvardık hiç pişman olmadı canan
Niyazımız yerde kalmaz gökleri tutar ahımız.

Gökler yere indi de onun inadı bin türlü inat
Anlamadı,dinlemedi arşa çıktı feryadımız.

Ey meyhaneci dallarda sarkıyor kara üzümler
Şarap kokuyor her yer,anılıyor bir güzel adımız.

Dai,.böyle giderse ben bir arzı garibi fâkirim
Yar yoluna hüküm giymiş ünlü bir şakiyim.