Gazavat-ı Hayrettin Paşa 1. Kısım

Rüzgârın şarkılarını eksik etmediği Midilli’de,
Sipahi Yakup’tan doğma dört kardeştiler,
İshak, Oruç, Hızır ve İlyas.
Yosun ve rüzgâr koklayarak,
Yelken hisa ederek,
Âşık oldular deryaya,
Hepsi birbirinden levent.
Ticaret yapıyorlardı,
Devir korsanlık devri,
Selanik, Eğriboz yetmedi,
Esen yeller az geldi.
Oruç ve İlyas Şam’a yelken açtı.
Yolda maviyi kızıla buladı Rodos Şövalyeleri,
Kılıç, filinta, humbara bire yirmi,
Nasıl dayanırsın bunlara karşı.
İlyas ayrılamadığı deryasına ebediyen sarıldı,
Oruç esir kaldı.
Hızır isteyince Oruç’u kurtarmak,
Umarsız bir zindana koydular,
Sonra forsa yapıp zincire vurdular.
Kürekler nasırlanmış ellerde bir oyuncak,
Derya üzerinde küreğe çakılmak bir nimet,
Varsın olmasın ekmek.
Takdiri ilahi gemisini gönderdi Antalya’ya,
Vira etmeden demiri dört bir yanı sardı fırtına,
Oruç Reis fırtınadan fena,
Zincirlerini kırdı atladı sulara,
Dalgalarla boğuşarak çıktı toprağına.
Köylüler sardı ruhunu, kucakladı.
Deniz ateşi sarınca Oruç Reis’i,
Ali Kaptan buyur etti,
“Gemi benim değil, senindir”.
Ve fora ettiler yelkenleri yeni ufuklara.