Hangi ihanetine denk gelsem içimdeki seni yolcu edemedim.
Hangi yalanını sobelesem ümitlerimi zedeledim.
Yine de güneşli sabahlarına uyanmak umuduyla,
Uykumdan vurduğun gecelerden zerre kadar şikâyet etmedim.
Sesini her işittiğimde ne bahaneler uydurup,
Seni affetmek için ne sebepler ürettim.
Özür dilerim.
Körlüğüm duygusal anestezini ancak bu kadar teneffüs edebiliyor.
Minicik ama dürüstlükten ödün vermeyen yüreğim,
Yadırgadığın yerden seni büyük büyük adımlarla yolcu ediyor.
Bundan böyle;
Sağımı solumu yüzüne söylemek isteyip de,
İçimin derinlerine gömdüğüm repliklerle doldurmuyorum.
Dün ile yarınlar arasına sıkıştırdığın,
Ucuz bir romandan farksız hayatının trajik ayak izlerini,
Hangi ucuz paspaslara revan ettiğinle ilgilenmiyorum.
Seni benden uzaklaştıran yolların açık, gazan mübarek olsun.
Yalnız zaferlerinle de fazla öğünme, galibiyetlerimi bilmiyorsun.
Kayıt Tarihi : 4.4.2020 15:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
