Sefil kentin acımasızlığında çarmıha mıhladın
Acılar içinde bırakıp gittin beni ey yâr!
Gün döndü akşam oluyor teslim alıyor
İsyancı aydınlıkları imparator geceler
Tanrıçalar çaresiz kaldı deli cinnetine
Şairin yüreğinde yüz yıl dinmez bu acı
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Şiirin ince dilinde bir 'ah'. Bir intizar mıdır, yoksa bir aşkın büyüklüğü müdür ah ettiren.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta