Gaz lambası Şiiri - Dağlar Özügüç

Hayatından hayalleri çıkarırsan
Geriye başka da ne kalır ki
Hele birde umutlarını kaybedersen
Gecenin karanlığına direnen
Camında alevin isi kalmış
Gazı lambası gibi bir köşede kalırsın
Karanlıklar kaderin olur
Bir tutam Işığa muhtaç olursun
Hayat ışığın gider amma yerine
Bembeyaz lüks lambası ışığı gelmez
Cılız pırıltıları ile gölgeleri titreten
Bakır kandil ışığı hiç gelmez
Yazık ki hoyratlığı ile müsemma
Karanlıklara karasını çalan
İsli çırapanın ışığına kalırsın

Kaybetmek ile kazanmanın tam ortasında
Vazgeçmek ile direnmek arasında
Yeniden sevmenin de kapısında bir yerdeyim
Yazık ki kararsız biçimde ortalarda kaldım
Gel bütün sevecenliğinle dol gönlüme
Ne olur biraz yardımın olsun
Hasret çeken gönüllerdeki
Tomurcuktan kabaran gülleri
Heyecanlı gönüllere aç da gel
Hadi biraz hayat ışığına çevir kafanı
Herkes nurundan feyz alsın
Kaybetme içindeki heyecanı
Belki umutsuzlara umut olursun
Hayallerinin peşinden gitmezsen
Hayatta hep yavan kalırsın

Yıllar geçti üzerinden
Seni çok seven bu kalbi
Ne olurdu biraz anlasaydın
Deli olurdu sana bu yürek
Ah bir hatırlasaydın
Bir kalbe bir dünya yeter
Senden başka güzelliğe ne hacet
Bu ömür ancak seninle biter
Uyarıyorum kendine dikkat et
Bir gün bu güzellik de gider
Bırak artık bu kör inadı
Şu ölümlü itimli dünyanın
Son trenini bekleyen yolcularıyız
Bu hasret girdabında sana verebilecek
İsli çırapa gibi bir üflemelik canımız kaldı