Gaz lambası Şiiri - Muhlis Şutanrıkulu

sokaklar bizimdi
sabahtan akşama kadar
yorulmak nedir bilmezdik
her oyunu paylaşarak oynardık
akşam olunca toplanırdık
yer sofrasının başına
aynı kaba kaşık salardık
aynı tasta su içerdik
yanan gaz lambasının
ışığında ninem masal anlatırdı
henüz bilği sayar yoktu hayatımızda
anam her sabah zorla uyandırırdı
haydi okula diye
serviste ne yürüyerek
giderdik tüm mahale bir arada
sım sıkı kenetli
suya çamura bata çıka
yanlızlığımız hiç olmadı bizim
sevdalarımızı doyunca yaşadık
bütün ayrılıklar gaz lambasının
gidişiyle başladı
her yer ışıl ışıl elektrik gidi hayatımıza
gaz lambası küstü bize
yanmadı bir daha
ayrılıklar başladı gidişiyle
yanlızlaştık gaz lambası gibi
birer birer