Gaz Şiiri - Ayşe Adlım

Daha uçağa bindiğim anda pişmanlık kemirmeye başlamıştı içimi. Almancı olmak için de geç kalmıştım, geri dönmek için de.
Havaalanına indiğimden beri her şey yabancıydı bana. Nereye baksam değişik şeyler görüyordum. Evler, sivri sivri çatılar, tahta merdivenler, küçücük odalar, hele de yağmurlar. Dinmek bilmeyen, beni güneşe hasret bırakan yağmurlar.
Hiç dışarı çıkmıyordum. Biri beni çevirir, bir şey sorar, cevap vermem gerekirse diye korkuyordum. Akşama kadar otuyordum annemle evde. Bizim için tek değişiklik, babamın işten gelmesi ve birlikte alış-verişe gitmek oluyordu. Dışarıda ilk öğrendiğim, tranvaya nasıl binildiği oldu. Bir de evet (ya) , hayır (nayn) ve anlamıyorum (niht ferşteyn) kelimelerini öğretti babam.
-Eğer ben işteyken biri kapıyı çalar da Almanca bir şeyler söylerse, niht fersteyn dersiniz.
diye öğütlerdi.
O güne kadar hiçbir Alman kapıyı çalmadı, ben de hiç kimseye niht fersteyn demedim. Yine sıradan bir gündü. Annem mutfakta uğraşıyor, ben de tv seyrediyordum. Bu arada merdiven başından gelen sesler dikkatimi çekti.. Birden kapıya hızlı hızlı vurulmaya başlandı. Gidip kapıyı araladım. Uzun boylu sakallı bir genç adam heyecanla bir şeyler söyledi. Anlamadım tabi.
-Niht fersteyn
dedim ve kapıyı geri örttüm.
Ben örter örtmez tekrar kapıya vurmaya başladı. Açtım, yine aynı adamı görünce önemli bir şeyler olduğunu anladım. Adam eliyle karşı daireyi göstererek bağırıyordu.
-Gas, gas
Kapıyı iyice açıp baktığımda karşı evin kapısından fışkıran simsiyah dumanları gördüm. Eli yüzü kapkara olmuş bir genç aniden evin içine daldı. Hareketlerinden su almak istediğini anladım. Hemen bir kova verip banyoyu gösterdim. Sonra annemle birlikte ben de su taşımaya başladım. Yangın mutfaktaydı. Ocakları gaz kaçırıyordu, nefes almak çok zordu. Ateş kısa süre sonra söndü ama gaz kaçağı devam ediyordu. Genç sarışın bir kız camları açmamızı işaretledi. Görevliler geldiğinde gazın kesilmesini sağladılar ve herkes sakinleşti.
Komşularımızı işte o gün tanıdım. Aralarında İtalyan da vardı, Türk de vardı. Ama hiçbir zaman Gesi'deki gibi samimi, içten ilişkiler olmadı aramızda. Zaten ben Almanca bilmiyordum, istesem de o samimiyeti kuramazdım. Almanca öğrendim ama zamanla bu soğuk davranışlara ben de alıştım. Ya da öyle sandım. Yoksa bugün burda olmazdım.