Gayya Şiiri - Deniz Can Kutlu

Kırık aynalarla dolu mutsuz odalarda
Kim bilir kaç bahar geçirdim
Kim bilir kaç bahar bekledim seni
İstanbul'un karanlık ve çıplak sokaklarında

Ellerinin sıcaklığına muhtaç kaldım
Güneşin doğuşunu bekledim
Gözlerinin buğusuna hasret kaldım
Katran karası gecelerden doğan gözlerinin
Mehtabını bekledim
Sana susadım
Ama seni kadehime doldurup da
Bir türlü içemedim

Yıldız misali kayıp gittin bir sabah
Ellerimin arasından
Hangi acımasız şehir sakladıysa seni koynuna
Kaç bahar aradım da
Bulamadım seni
Nihayet mahşer günü buldum
Ne yazık ki ruhunun gayyalarından
Çekip alamadım seni