Barın köhne, loş bir yerinde yalnız başına oturuyordun.
Sigaranı yarım kalmış bir resmi tamamlarcasına naif bir,
şekilde ciğerlerine çekiyordun.
Elinde rakı kadehi,bencilliğine ve tutsaklığına inat gözlerin daldı.
Ve gözlerinde nazlı bir pınar gibi,gözyaşların süzülmeye başladı.
Biraz önce kendinden emin kudretli kadın gitmiş,
Onun yerine sığınacak limanını arayan yorgun,bitkin bir kadın gelmişti.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta