Bad-ı saba esti sanki ruhuma
Peymaneler doldu taştı adınla
Gönül nuş ederken meyleri
İsmin mahfuz kaldı bağrımda
Yüreğimin mihmandarı sen iken
Ben oldum kalbime el gibi
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta