Gayrı Şiiri - Nihal Mirdoğan

Başka, var mı gönlü ihyâ eden gıdadan gayrı ?

Seherde O'nu zikreden her bir sedâdan gayrı

Hem öyle bir sedâdır ki,hem tesbihât halinde

Râm olmuşdur gökler yerler, Hakk'a sevdadan gayrı

Bulutlar semavî koşu yaparken usul usul

Yağmur sağnak sağnak düşdü nazdan,edâdan gayrı

Evrenin susuzluğundan iniltiler gelirken

Eyvah ! Kupkuru kalpler ne gördü belâdan gayrı ?

Fecrin şu ağaran yüzü,ıslansın damlalarla

Kutlu rahmetler boşalsın derde,devâdan gayrı

Neyi bekliyor dersiniz şu tohumun danesi

O,"Mutlak Güç"de ,arama ulvî çabadan gayrı

Çoğaldıkça arsızlaşan ıslaklığın nağmesi

Fermân gibi,dermân gibi düşsün havadan gayrı

Lekesiz ve saf bengisu fışkırsın çehrelerden

Her hengâmede görmesin gözler hülyâdan gayrı

Zulmet çöplüğünden nûrla temizlensin asuman

Garazın çamurundan ne geldi fenâdan gayrı ?

Ki, bir bestenin sesleri gelsin tâ masivâdan

Dağ dağ perdeler çekilsin cana, nevâdan gayrı

Lâkin etraf ağaracak, açacak perdeleri

Şafak vakti esmesin yel, bad-ı sâbâdan gayrı

Mekân,dudağıyla öyle bir terennüm eder ki

Fısıldar mânâ,ışıldar umman,ziyâdan gayrı

Sadece âdem değildir ebedî şevke dalan

Tabiat da sevgi alır, ulvî payeden gayrı

Semâdan düşen damlalar, yıkarken yeryüzünü

Mevlâ'ya başka söz var mı, hâmd-ı senâdan gayrı

gedâ ; fakir
tesbihât ; zikir ibadeti

Necati'nin "Dime kim yârda yok cevr ü cefâdan gayrı" gazelinin ardından ,Fuzuli "Hasılım yoh ser-i gûyunda belâdan gayrı " adlı gazelini nazire olarak yazmıştır.Muhteşem iki ayrı gazelden etkilenmemek mümkün değildi.Nacizane bir de N.Mirdoğan kaleminden...