Gayrı Şiiri - Mustafa Erol

GAYRI

Sevda deryasına, girdim çok şükür.
Âşıkları burada, gördüm çok şükür.
Yunus gibi aşka, erdim çok şükür.
Benim bu deryanın, Yunus’u gayrı.

Nice âşık ile, kol kola gezdim.
En güzel yol bu yol, sanma ki bezdim.
Benden sonra aşka, artık ben izdim.
Olmaz başka yârin, yenisi gayrı.

Tam yuvarlanırken, yine tuttun sen.
Ölüyorum derken, canı kattın sen.
Paramparça gönlü, bina ettin sen.
Sensin bu gönlün, banisi gayrı.

Teneşire konsam, seni duyarım.
Ruhlar âlemine, benim ayarım.
Her nefesimdesin, sanma doyarım.
Sensin bu gönlümün, konusu gayrı.

İşte bu adam ki, lamba kullanmaz.
Odalarındaysa, hiç ışık yanmaz.
Işık sensin diye, gayriye kanmaz.
Kapattım lambayı, fanusu gayrı.

Maniler söylerdim, eskiden ben de.
Sensin bu gönlümün, manisi gayrı.
Cemalini görsem, olurum bende…
Benim aşkın artık, gânîsi gayrı.

Mustafa EROL
11.OCAK.2016
Manavgat / Antalya