Susuz bir yatağa köprü gibiyiz
Önümüzü ardımızı sarmış dikenler
Kimsenin uğramadığı bir kuytu yer
Taş, çöp ve cam kırıkları dolu dibimiz
Kuru ve çürük tahtadan ibaretiz
Bize güven olmaz, burdan geçmezler
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta