Gâyem Şiiri - Yekta Karataş

Yarınlara sırt dönmüş,
Fikirleriyle ölmüş,
Bir bedbahtım dünyada,
Müzelere gömülmüş.

Tarih bende atıyor,
Dünler bende yaşıyor,
Asra kısıldığımı,
Bir kaç dostum biliyor.

Ufuklara dalamam,
Ütopyalar kuramam,
Gâyem dünde yaşarken,
Gelecekte olamam.

Gâyem bir mezar olmuş,
Bazı asır doğrulmuş,
Bu zamana gelince,
Tutulmaz bir kor olmuş.

Koş gâyene astronot,
Süreyyaları fethet.
Işınla beni düne,
Tarihi öyle resmet.

Bırak kırık kalayım,
Dokunana batayım,
Akıp giden her kanda,
Derdimi anlatayım.