Gâye.. Şiiri - Adem Kaçar

Ey Gönüldaş!

Şu benlik hissini kendinden atıp,
Özde insan olmak değil mi gâye?
Nefsini Allah'ın yolunda satıp,
Gözde insan olmak değil mi gâye?

Ecel günü yokken nefsini yoya,
Muhammed'i renkle rengini boya,
Kaştır, gözdür nakşı âzam ve oya,
Yüzde insan olmak değil mi gâye?

Aşk deyip de geçme mahlûka maya,
Çün kanattır Hakk'a varılmaz yaya,
Hayvandan farkımız edeble, haya,
Sözde insan olmak değil mi gâye?

Aşk nârında yanıp, küllerde bitip,
Kendinde gezip de kendinde yitip,
Erenler, âşıklar ardından gidip,
İzde insan olmak değil mi gâye?

Elest'ten bugüne kadar uladım,
Bâki Aşk'ı, mecâz Aşka buladım,
Yanan gönlü şiir şiir suladım,
Közde insan olmak değil mi gâye?

Her bir mahlûkâtı Aşk ile sarıp,
Mecâzi mahbûbdan Allah'a varıp,
Çokluk dağlarını Vahdet'le yarıp,
Düzde insan olmak değil mi gâye?

Adem aklı olan Aşktan kaçar mı?
Hakk sırrıdır, ulu orta saçar mı?
Nâmahrem olana düşün açar mı?
Gizde insan olmak değil mi gâye? ..