Ellerimiz sonsuzluğun kapısını aralarken, yüreğimiz içinden girebilir mi?
Sonsuzluğun araladığı gün bakışlı, cennet bahçesinden
Bir çocuğun yakarışı gibi, ağlıyorsa cürmüm dolu kahîn
Putperese de ateşperese de veren, giydiren
Nimetleriyle kuşatan...
Pişmansa iblisin kölesi
Açık kapılardan girmek, bir nefes kadar yakın
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta