Bir gece sessizliği istiyormuşum, durgun bir deniz gibi..
Koynumda yaralı bir kadın, tüm seslerden nefret eden;
Nefesimden b/aşka..
Var say ki ceketim ıslanmış onun göz yaşlarıyla.
Tut ki uyuyakalmış kumral saçlarıyla, göğsümün kalp yanında..
Sabaha dek gözümü kirpar miydim?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta