Gavs-ım Sen
Aslın resule dayanır senin.Burası değil,inşallah cennet olur mekanın senin.Dertlerin durağısın sen, karadan gelen detlere durak,denizden gelen detlere limansın sen.Unutmazsın,Rabbine elieni açanda,Lafzı mahvuza dertleri bir,bir sayanda.Başını önüne eğipte YA RABBİ diyende. Ağlar gözlerin kan doluncaya taki! Kabul Abdulbaki deyinceye.İsmi Azamdan ellerin dolu dönünceye ne güzelde gülersin sofilere SULTANIM
Oğuz AyrancıKayıt Tarihi : 5.1.2008 01:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Oğuz Ayrancı](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/01/05/gavs-im-sen.jpg)
Bu halimle ne edeyim
Başka nereye gideyim
Derdim kime söyleyeyim
Yetiş şeyhim Gavsı sani
Elim bom boş yüzüm kara
Yüreğimde dolu yara
Çare olup kimler sara
Yetiş şeyhim Gavsı sani
Pişman olup gelenlere
Boyunları bükenlere
Tövbeyle söz verenlere
Yetiş şeyhim Gavsı sani
Kapında rahmet bulurlar
O sözlerinde dururlar
Elbet bir gün kurtulurlar
Yetiş şeyhim Gavsı sani
Çıkarmış hak bir makama
Yakışırsın sen atana
Tövbe edip el tutana
Yetiş şeyhim Gavsı sani
Işık olursun bu dine
Nur saçarsın sen ilminle
Bu güzellik başka kimde
Yetiş şeyhim Gavsı sani
Çaresizler gelir sana
O mekanın dönmüş hana
Derman olursun sen cana
Yetiş şeyhim Gavsı sani
Bir ümitle bin hevesle
Düştük yola biz nefesle
Tövbendeki kutlu sesle
Yetiş şeyhim Gavsı sani
Son sefer tamamlanmadan
Güneş batıdan doğmadan
Vakit gelip biz yanmadan
Yetiş şeyhim Gavsı sani
Gül yüzündeki nurunla
Gelip senin huzurunda
Af olmama vesile ol
Yetiş şeyhim Gavsı sani
Şadan Yenişafak
TÜM YORUMLAR (2)