Gassal Şiiri - İsmail Paşalı

Sen gassal ol...
Zaten ölü benim...
Başını koyunca musallaya...
Kefen getiren çok olur ya...
Ben seni beyazlarla görmüştüm...
Şimdi...
Sıra sende...
Bak bakalım yakışmışmı...
Beyazlar tenime...
Bak vasiyetimdir ha...
Senin beline kırmızı kurdela...
Benimde ayak ucuma,unutma...
Sende dikileceksin herkesler gibi...
Ayak ucumda...
Kürek kürek topraklar altılırken...
Tut kendini...
Sakın ağlama ha...
Bekle orada...
Herkesler dağılınca...
Göz yaşlarınla...
Mezarımı mezarımı sula...
Dünya....
Ne kadar faniymiş...
Ne senin olabildim...
Nede seninle ölebildim...
Tek mutluluğum...
Mutlu olduğunu bildim...
İçinde azda olsa...
Mehametin sevgin varsa...
Toprağım hiç kuru kalmasın...
Arada bir uğra...
Bilirsin istemem...
Gözünden dökülen...
Bir damla yaşa...
Ölürüm derdim ya..
Öldüm işte...
Sen hatıralarımıza ağla...
Çocukların sorarlarsa...
Bu mezarda gönlüm..
Gönlümde ömrüm yatıyor...
Öldü ama...
Bende yaşıyor dersin..
Geçirdiğimiz hergüzel güne...
Bir damla göz yaşı dökersin...
Sen gasallım olki...
Son kez tut elimi...
Benim ellerim soığuk..
Senin sıcak...
Gözlerim durgun...
Seninki yıldızlar kadar parlak...
Vasiyetimdir...
Gassalım sen ol...
Sonkez huzur bulsun bedenim...
Şimdilik elveda sana...
Sonsuzluk meleğim...

fN:frd tyfr içm ynr ney